Nie zawsze więcej znaczy lepiej. Wysokie MCV (ang. Mean Corpuscular Volume) oznacza, że Twoje czerwone krwinki są większe, niż normalnie. Jakie choroby mogą za tym stać? Poznaj możliwe przyczyny podwyższonego MCV i sposoby leczenia!
Wysokie MCV – przyczyny
Anemia z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego (megaloblastyczna)
Niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego powoduje, że produkcja krwinek czerwonych zostaje zaburzona: erytroblasty (niedojrzałe krwinki czerwone) rosną większe niż normalnie, ponieważ nie mogą się odpowiednio podzielić. Skutkuje to uwalnianiem do krwiobiegu większych erytrocytów niż normalnie, co jest właśnie widoczne jako podwyższone MCV. Ponadto w anemii megaloblastycznej czerwone krwinki żyją krócej. Oznacza to, że są mniej efektywne w przenoszeniu tlenu, co prowadzi do objawów takich jak zmęczenie, osłabienie czy bladość skóry. Dodatkowo niedobór witaminy B12 często wiąże się z problemami neurologicznymi, ponieważ witamina ta jest również niezbędna do utrzymania zdrowia układu nerwowego.
Anemia z niedoboru wit. B12 lub B9 jest najczęstszą przyczyną podwyższonego MCV w ciąży.
Zaburzenia wchłaniania
Wysokie MCV może wskazywać również na zaburzenia wchłaniania, takie jak: celiakia, choroba Crohna, choroby autoimmunologiczne (np. hashimoto, toczeń, RZS), zespół jelita drażliwego, SIBO. Jeśli Twoja dieta jest odpowiednio zbilansowana, być może to tego typu zaburzenia powodują, że organizm nie jest w stanie w pełni czerpać z tego, co mu dostarczasz. Zamiast przyswajać kluczowe witaminy i składniki mineralne, wydala je, co z kolei przyczynia się do rozwoju anemii.
Choroby wątroby
Wątroba to jeden z kluczowych narządów w Twoim organizmie. Produkuje większość białek osocza krwi, w tym tych ważnych dla rozwoju i dojrzewania czerwonych krwinek. Bierze też udział w metabolizmie erytropoetyny, hormonu stymulującego produkcję czerwonych krwinek. Zaburzenia w tych procesach mogą przyczyniać się do nieprawidłowości w produkcji i dojrzewaniu czerwonych krwinek. Ponadto wątroba jest również odpowiedzialna za magazynowanie wielu witamin i mikroelementów ważnych dla zdrowia krwinek, takich jak witamina B12, kwas foliowy i żelazo. Choroby wątroby mogą prowadzić do ich niedoborów, co również może wpływać na rozmiar i funkcję erytrocytów.
Niektóre leki
Niektóre leki mogą przyczyniać się do podniesienia MCV w krwi, ponieważ mogą nasilać niedobory wit.B12 lub kwasu foliowego. Przykładowe z nich to: metformina (stosowana w leczeniu cukrzycy), leki na refluks, metotreksat (stosowany w leczeniu łuszczycy), niektóre antybiotyki lub leki na padaczkę.
Badania uzupełniające
Aby właściwie zidentyfikować przyczyny wysokiego MCV warto uzupełnić wyniki morfologii o wyniki badań dodatkowych:
- badania na celiakię;
- badania na jelita;
- badania pod kątem chorób autoimmunologicznych: anty-TG, anty-TPO,TRAb, PPJ (ANA1), kalprotektynę w kale, tTG IgA.
- badania na wątrobę,
- morfologię z rozmazem krwi.
Wszystkie te badania możesz wykonać uSiebie z uPacjenta. Wybierz poszczególne testy w katalogu badań i zaplanuj badania w swoim domu. Wygodnie!
Leczenie
Leczenie podwyższonego MCV zależy od leżącej za tym przyczyny. Przykładowo, jeśli powodem niedoboru wit. B12 lub kwasu foliowego jest hashimoto – konieczne jest uregulowanie hormonów tarczycy. Jeśli stoi za tym zespół jelita drażliwego – warto opanować techniki relaksacyjne. I tak dalej. Jednak w wielu przypadkach wystarczy uzupełnić niedobory witaminy B12 lub kwasu foliowego poprzez modyfikację diety lub dobrze dobraną suplementację.
Podsumowanie
Najczęstszą przyczyną podwyższonego MCV jest anemia megaloblastyczna spowodowana niedoborem witaminy B12 lub kwasu foliowego. Inne możliwe przyczyny to: zaburzenia wchłaniania związane z chorobami jelit, jak celiakia czy choroba Crohna, a także choroby wątroby lub wpływ niektórych leków. Szczegółowa diagnoza wymaga dodatkowych badań, a leczenie skupia się na eliminacji przyczyny oraz suplementacji brakujących witamin.
Artykuł zweryfikowany przez eksperta
Absolwentka studiów magisterskich na kierunku dietetyka na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Ukończyła również studia podyplomowe z Psychodietetyki na Uniwersytecie WSB Merito w Gdańsku. Jako dietetyk głównie zajmuje się współpracą z pacjentami z chorobami przewodu pokarmowego oraz zaburzeniami gospodarki węglowodanowej. Do każdego pacjenta podchodzi w sposób indywidualny i dopasowuje zalecenia tak, aby były możliwe do zrealizowania. W swojej praktyce wykorzystuje podejście psychodietetyczne. We współpracy szczególnie stawia na edukację pacjentów. Swoją wiedzą dzieli się również jako wykładowca na Uniwersytecie WSB Merito.
Pokaż więcej
