Nimesil — dlaczego został wycofany w niektórych krajach?

Nimesil to silny i skuteczny lek o działaniu przeciwbólowym oraz przeciwzapalnym na receptę. Jednak w niektórych krajach, takich jak Hiszpania, Belgia, Irlandia, został wycofany z obrotu. Therapeutics Initiative z University of British Columbia nalega, by śladem tych krajów podążyła Europa. Dlaczego?

Na co pomaga Nimesil?

Nimesil to lek przeciwbólowy z kategorii niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), którego substancją aktywną jest nimesulid. Działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. Nimesil to silny lek, dostępny wyłącznie na receptę. Stosuje się go przede wszystkim, by złagodzić ostry ból, w tym pierwotne bolesne miesiączkowanie.

Nimesil charakteryzuje się szybkim działaniem. Zaledwie 15 minut po wzięciu preparatu mogą być odczuwane efekty. Nimesil uśmierza ból nawet na 12 godzin.

Aulin a Nimesil

Aulin to lek podobny do Nimesilu — oba bazują na nimesulidzie jako substancji aktywnej. Zastosowanie i skutki uboczne obu leków są bardzo podobne.

Dlaczego Nimesil został wycofany?

Nimesil nigdy nie został dopuszczony na rynek w takich krajach jak: USA, Wielka Brytania, Kanada, Nowa Zelandia i Japonia, a w Europie został wycofany w Hiszpanii, Belgii, Irlandii.

Decyzja o wycofaniu preparatu dyktowana była destrukcyjnym wpływem nimesulidu na wątrobę. Zarówno raporty pacjentów, jak i badania naukowe sugerują, że substancja ta może prowadzić do poważnego uszkodzenia wątroby. Pojawiały się nie tylko przypadki wymagające transplantacji narządu, ale również takie, które skończyły się śmiercią pacjenta.

W Polsce, jak i w większości krajów europejskich, Nimesil niezmiennie pozostaje lekiem drugiego rzutu — czyli kategorii silnych leków dostępnych na receptę, które są bardzo skuteczne w leczeniu pewnych dolegliwości, jednak mają mniejszy profil bezpieczeństwa niż preparaty dostępne bez recepty.

W 2012 Europejska Agencja Leków stwierdziła, że Nimesil jest lekiem skutecznym, którego korzyści mimo wszystko przewyższają zagrożenia. Zaznaczyła jednak, że lek powinien zostać zastąpiony innymi preparatami w przypadku leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów. Długotrwałe stosowanie Nimesilu zwiększa bowiem ryzyko uszkodzenia wątroby, dlatego aktualnie lek stosuje się wyłącznie w przypadkach krótkotrwałych, ostrych bóli. Stąd też nie przepisuje się już nimesulidu w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, która jest schorzeniem przewlekłym.

Bezpieczne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne

Powołując się na różne badania, Europejska Agencja Leków stwierdziła, że Nimesil jest równie skuteczny w łagodzeniu ostrego bólu jak ibuprofen, naproksen lub diklofenak. Dlatego jeśli mierzysz się z migrenami, bólem podbrzusza lub grypą sięgnij po inne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, które są bezpieczniejsze dla Twojego zdrowia. Zamiennikiem Nimesilu bez recepty jest na przykład:

• ibuprom,
• naproksen,
• paracetamol.

Pamiętaj, by przed użyciem leków sprawdzić, kiedy nie stosować ibuprofenu, paracetamolu lub innych wybranych substancji!

Co lepiej stosować: Nimesil czy Ketonal?

Zarówno Nimesil jak i Ketonal to silne leki przeciwbólowe, które powinno stosować się krótkotrwale. Ketonal można przyjmować w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów, podczas gdy w tych jednostkach chorobowych Nimesil nie jest rekomendowany.

Dawkowanie Nimesilu

Jak stosować Nimesil?

Dorośli powinni przyjmować maksymalnie 100 mg Nimesilu (1 saszetka) dwa razy dziennie, po posiłku.

Nimesil należy brać najkrócej jak to możliwe. Nie stosować dłużej niż 15 dni.

Nimesil — przeciwwskazania

Według ulotki przeciwwskazaniem do stosowania leków na bazie nimesulidu jest:

• wiek (dzieci nie powinny brać Nimesilu);
• ciąża i laktacja;
• ciężkie zaburzenie czynności nerek;
• zaburzenia czynności wątroby;
• stosowanie leków, które mogą mieć negatywny wpływ na wątrobę;
• uzależnienie od leków, alkoholu lub narkotyków;
• czynna choroba żołądka lub dwunastnicy;
• przebyte lub nawracające objawy choroby wrzodowej bądź krwawień z przewodu pokarmowego;
• czynne krwawienia;
• ciężkie zaburzenia krzepnięcia;
• ciężka niewydolność serca;
• gorączka;
• objawy grypopodobne;
• nadwrażliwość na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Skutki uboczne Nimesilu

Jak podaje portal Medycyna Praktyczna najczęstszymi działaniami niepożądanymi Nimesilu są:

• nudności,
• wymioty,
• biegunka,
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Innymi możliwymi skutkami ubocznymi są m.in.:

• niestrawności,
• bóle brzucha,
• wzdęcia,
• zaparcia,
• bóle i zawroty głowy,
• senność,
• koszmary senne,
• lęki lub niepokój,
• zaburzenia widzenia,
• szumy uszne,
• zwiększenie rytmu serca,
• obrzęk,
• nadciśnienie tętnicze,
• niedokrwistość,
• zapalenie błony śluzowej żołądka lub jamy ustnej,
• owrzodzenie przewodu pokarmowego,
• krwawienie z przewodu pokarmowego,
• zaostrzenie zapalenia okrężnicy lub choroby Leśniowskiego-Crohna,
• zaburzenia czynności nerek,
• zatrzymanie sodu i wody,
• bolesne oddawanie moczu,
• krwiomocz,
• zatrzymanie moczu,
• wysypka.

Rzadko występujące skutki uboczne Nimesilu to:

• zapalenie wątroby,
• żółtaczka,
• zatrzymanie żółci,
• piorunujące zapalenie wątroby.

Długotrwałe stosowanie nimesulidu w dużych dawkach może zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.

Interakcje Nimesilu z innymi preparatami

Nie łączy się Nimesilu z:

• Alkoholem — łączenie Nimesilu z alkoholem może powodować zawroty głowy i nudności.
• Niektórymi lekami przeciwzakrzepowymi, np. warfaryną — zwiększa to ryzyko krwawień.
• Kortykosteroidami oraz selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRIs), ponieważ może to zwiększać ryzyko choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, bądź krwawienia do przewodu pokarmowego.
• Lekami moczopędnymi, inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) i antagonistami receptora angiotensyny II, ponieważ nimesulid może zmniejszać ich działanie. Może też dojść do zaburzenia pracy nerek.

Czy można łączyć Nimesil z paracetamolem?

Europejska Agencja Leków w swoim oficjalnym stanowisku podkreśla, że zalet Nimesilu jest więcej, niż potencjalnych zagrożeń. Recepta na ten lek zostaje wystawiona przez lekarza, który oceni prawdopodobieństwo powikłań i wykluczy możliwość interakcji z innymi przyjmowanymi przez pacjenta lekami.