Komu polecamy to badanie?
- Chorującym na raka (w szczególności raka jelita grubego) obecnie lub w przeszłości
- Osobom w trakcie diagnostyki onkologicznej
- Pacjentom w trakcie leczenia onkologicznego
- Osobom, u których w rodzinie występowały przypadki chorób nowotworowych
Kiedy badać poziom markera CEA?
Wykonaj badanie CEA, jeśli dotykają Cię objawy takie jak np.:
- krwawienie z przewodu pokarmowego (szczególnie krew w stolcu);
- uczucie niepełnego wypróżnienia;
- zwężenie stolców (tzw. stolce ołówkowate);
- świąd odbytu;
- bolesne parcie na stolec;
- nadmierne zmęczenie, osłabienie organizmu;
- bóle brzucha;
- zmiana rytmu wypróżnień (biegunki oraz zaparcia);
- niezamierzony (i niekontrolowany) spadek masy ciała;
- wydzielina śluzopodobna;
- nietrzymanie gazów i stolca;
- częste wymioty.
Materiał do badania:
krew żylna
Orientacyjny czas oczekiwania na wyniki:
1-2 dni robocze
Pobranie krwi w domu pacjenta
Jak wykonać badanie CEA w domu?
Zaplanuj badania
Wybierz badania, datę i adres pobrania.
Zbadaj się u Siebie
Kiedy Ci wygodnie, wtedy gdy tego potrzebujesz.
Skonsultuj wyniki online
Porozmawiaj ze specjalistą medycznym uPacjenta.
Wybierz Pakiet Badań, a konsultację zyskasz gratis. Po zakupie otrzymasz maila ze szczegółami.
Ciesz się lepszym zdrowiem
Zastosuj porady eksperta i obserwuj poprawę samopoczucia.
Dlaczego warto wykonać badanie?
Jak podaje WHO rak jelita grubego to drugi co do częstości występowania nowotwór złośliwy, który w tym samym stopniu dotyka kobiety, co mężczyzn. Oznaczenie CEA jest pomocne w przypadku chemioterapii poprzedzającej operację jelita grubego i ocenie prawidłowości lokalizacji nowotworu w przypadku radioterapii. Wysoki poziom markera przed operacją daje mało optymistyczną prognozę.
Jednak marker CEA jest przydatny nie tylko w przypadku raka jelita grubego. Można go wykorzystywać również w monitorowaniu postępów leczenia raka piersi, żołądka, płuc oraz jajnika. Soborczyk i Deptała z Kliniki Onkologii, Hematologii i Chorób Wewnętrznych CSK MSWiA w Warszawie twierdzą, że CEA jest uznawany za uniwersalny marker przerzutów nowotworowych. Wzrost stężenia CEA w 90% potwierdza progresję choroby. Jeśli prowadzisz leczenie onkologiczne, warto go mierzyć!
Jak często wykonywać badanie?
Badanie może być wykonywane na każdym etapie choroby nowotworowej: przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie terapii do oceny skuteczności leczenia oraz po jej zakończeniu w celu monitorowania ewentualnych nawrotów.
Badanie CEA – jak się przygotować?
Badanie markera nowotworowego CEA nie wymaga specjalnego przygotowania. Można je wykonać o każdej porze dnia i nie trzeba być na czczo.
1 dzień przed badaniem unikaj palenia papierosów.
30 minut przed pobraniem krwi warto wypić szklankę wody. Ułatwi to pobranie krwi.
Badanie CEA – co to jest?
Antygen karcinoembrionalny (CEA) to jeden z markerów nowotworowych, przydatny w diagnostyce i monitorowaniu leczenia osób z nowotworami jelita grubego, płuc i trzustki. Badanie CEA polega na pobraniu próbki krwi pacjenta w celu zmierzenia stężenia poziomu antygenu.
CEA marker – normy
0-10 ng/ml
Normy CEA dla osób nałogowo palących papierosy: 0-5 ng/ml
Normy i jednostki mogą się różnić między laboratoriami.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik
- Palenie papierosów
Interpretacja wyników
Bardzo wysoki marker CEA (pięciokrotnie ponad normę lub więcej) przyjmowany jest za marker zmiany złośliwej. Jednak nie zawsze musi wiązać się z nowotworem złośliwym. Często jest też spotykany przy zmianach o łagodnym charakterze. Z tego względu badanie CEA nie ma zastosowania jako badanie przesiewowe w kierunku raka.
Wzrost stężenia CEA we krwi obserwuje się w nowotworach:
- jelita grubego,
- płuc,
- trzustki,
- żołądka,
- płuc,
- szyjki macicy,
- piersi,
- jajników.
Podniesione stężenie CEA przed operacją raka jelita grubego wskazuje na ryzyko nawrotów lub przerzutów do wątroby.
U pacjentów z rakiem okrężnicy wysoki poziom CEA niesie złe rokowania. Nie ma jednak znaczenia prognostycznego w przypadku raka odbytnicy.
Podwyższony poziom CEA może też wskazywać na:
- choroby wątroby,
- stany zapalne przewodu pokarmowego,
- zakażenia,
- urazy,
- martwicę niedokrwienną,
- choroby tkanki łącznej,
- upośledzenia funkcji nerek.
Kategoria:
