Pobranie krwi u dziecka – jak to zrobić bez płaczu i lęku?

Zakładam pelerynę i przeobrażam się w Supermamę! Zaraz czeka mnie misja – pobranie krwi! Startujemy za trzy, dwa, jeden…

Bądź wzorem dla swojego dziecka. Kiedy maluch zobaczy, że najbliższa mu osoba z odwagą i uśmiechem przystępuje do badań, będzie chciał okazać się równie dzielny. Dobry efekt może przynieść zaangażowanie całej rodziny w ,,Misję Badania” – niech to będzie jedno z Waszych wspólnych, regularnych wyzwań!

To metoda, w której musisz zawiązać ,,mały spisek”. Szepnij pielęgniarce, że Twój maluch bardzo boi się pobrania. Poproś, żeby była wyrozumiała niczym dobra ciocia.

Kompetentna pielęgniarka zamieni się w dobrą ciocię jeszcze zanim zdążysz ją o to poprosić. Tak działają specjaliści uPacjenta – Ci, którzy wykonują pobrania u dzieci, posiadają wieloletnie doświadczenie w pracy z maluchami i mają swoje ,,sztuczki”, które łagodzą lęk i niechęć.

Igiełka jest tak malutka, że jej nawet nie zauważysz, a badanie zupełnie nie boli – masz ochotę przekonać dziecko takimi argumentami? Paradoksalnie w ten sposób możesz pogłębić jego lęk przed pobraniem. Dlaczego? Bo taka narracja jest nieprawdziwa. Igła jest widoczna, a ukłucie podczas badania jest odczuwalne.

Powiedz dziecku prawdę w łagodny sposób. Zaznacz, że ból będzie niewielki i krótkotrwały, a Pani lub Pan, którzy używają igły, tak naprawdę nie robią nikomu krzywdy, a wręcz przeciwnie – pomagają wielu ludziom. Przedstaw maluchowi prawdziwy obraz sytuacji i postaraj się, aby dziecko, na ile pozwala jego wiek, zrozumiało sens badań.