Mycoplasma pneumoniae IgM

Badanie Mycoplasma pneumoniae IgM to test serologiczny z krwi, który pozwala na wykrycie przeciwciał w klasie M (IgM) skierowanych przeciwko bakterii Mycoplasma pneumoniae. Jest to drobnoustrój będący częstą przyczyną infekcji dróg oddechowych, zwłaszcza tzw. atypowego zapalenia płuc, szczególnie u dzieci w wieku szkolnym i młodych dorosłych.

Przeciwciała w klasie IgM to pierwsza linia obrony naszego układu odpornościowego. Są one produkowane jako pierwsze w odpowiedzi na świeży, aktywny proces chorobowy. Pojawiają się we krwi zazwyczaj po ok. 1-2 tyg. od wystąpienia pierwszych objawów.

Z tego powodu obecność przeciwciał IgM jest silnym dowodem na to, że organizm walczy z niedawnym lub wciąż aktywnym zakażeniem Mycoplasma pneumoniae. Jest to podstawowe badanie w diagnostyce ostrej fazy tej infekcji, często wykonywane razem z badaniem przeciwciał w klasie IgG dla uzyskania pełnego obrazu serologicznego.

Wykonanie badania w kierunku przeciwciał IgM przeciw Mycoplasma pneumoniae zaleca się, gdy występują objawy sugerujące aktywne, atypowe zakażenie dróg oddechowych. Badanie jest wskazane przy:

• Uporczywym, suchym i napadowym kaszlu, który jest najbardziej charakterystycznym objawem i może utrzymywać się przez wiele tygodni.
• Występowaniu objawów ogólnych, takich jak:
• • •
    Gorączka (zazwyczaj niewysoka) lub stany podgorączkowe.
  • •
    Silny, rozpierający ból głowy.
  • •
    Bóle mięśni i ogólne osłabienie.
• Towarzyszących objawach, jak ból gardła i chrypka.
• Podejrzeniu atypowego zapalenia płuc lub oskrzeli, zwłaszcza jeśli choroba ma przedłużający się lub nietypowy przebieg, a standardowe leczenie jest nieskuteczne.

Badanie to jest szczególnie pomocne w wyjaśnieniu przyczyn wielu uporczywych infekcji dróg oddechowych. Szczególnie polecane jest:

• Osobom (zwłaszcza dzieciom, młodzieży i młodym dorosłym) z długotrwałym, męczącym kaszlem, któremu towarzyszą objawy ogólne (gorączka, ból głowy).
• Pacjentom z podejrzeniem atypowego zapalenia płuc, potwierdzonym np. w badaniu RTG klatki piersiowej.
• Osobom, które miały bliski kontakt z osobą ze zdiagnozowanym zakażeniem Mycoplasma pneumoniae i same rozwinęły objawy.
• W przypadku występowania ognisk zakażeń w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły, internaty czy koszary wojskowe.

Jest to badanie o charakterze diagnostycznym, a nie monitorującym.

• Zazwyczaj badanie wykonuje się jednorazowo, aby potwierdzić lub wykluczyć świeże zakażenie. W niejednoznacznych przypadkach lekarz może zlecić powtórzenie badania (zarówno w klasie IgM, jak i IgG) po 2-4 tygodniach, aby ocenić dynamikę zmian stężenia przeciwciał.
• Badanie nie służy do monitorowania skuteczności leczenia. Przeciwciała IgM mogą utrzymywać się we krwi przez pewien czas nawet po skutecznej antybiotykoterapii.

Przygotowanie do badania jest bardzo proste.

• Badanie nie wymaga bycia na czczo. Natomiast warto zachować 2-3h odstępu między posiłkiem a pobraniem krwi. Takie działanie zapobiega tzw. próbce „lipemicznej", czyli takiej, w której znajduje się zbyt wysoka poposiłkowa ilość tłuszczów.
• Przed pobraniem wypij szklankę niegazowanej wody.
• Krew można pobrać o dowolnej porze dnia.

Wynik badania IgM może być czasami trudny w interpretacji.

• W pierwszym tygodniu od wystąpienia objawów przeciwciała IgM mogą być jeszcze niewykrywalne (tzw. okno serologiczne), co może dać wynik fałszywie ujemny.
• Przeciwciała IgM mogą utrzymywać się we krwi przez kilka miesięcy po zakażeniu, co czasem utrudnia odróżnienie bardzo niedawnej infekcji od tej sprzed kilku miesięcy.
• W rzadkich przypadkach możliwe są reakcje krzyżowe z innymi patogenami.
• U niemowląt i bardzo małych dzieci odpowiedź immunologiczna w klasie IgM może być słabsza.

Wynik badania przeciwciał IgM zawsze musi być interpretowany w kontekście objawów klinicznych pacjenta.

• Wynik dodatni (reaktywny) oznacza obecność przeciwciał IgM we krwi. Taki wynik z bardzo wysokim prawdopodobieństwem wskazuje na świeże lub aktywne zakażenie bakterią Mycoplasma pneumoniae. W połączeniu z typowymi objawami klinicznymi (uporczywy kaszel, gorączka, ból głowy), jest to podstawa do postawienia diagnozy i wdrożenia przez lekarza odpowiedniego leczenia antybiotykiem.
• Wynik ujemny (niereaktywny) oznacza brak przeciwciał IgM. Jeśli objawy trwają już ponad 2-3 tygodnie, wynik ujemny czyni świeże zakażenie mykoplazmą mało prawdopodobnym. Należy jednak pamiętać, że jeśli badanie zostało wykonane bardzo wcześnie (w pierwszym tygodniu objawów), wynik może być fałszywie ujemny z powodu tzw. okna serologicznego.