PAKIET BADAŃ NA PŁODNOŚĆ DLA KOBIET

Jak przygotować się do testów na płodność?

• 

  Umów badanie rano w godzinach 7-10.

• 

  Badania powinny odbyć się na czczo – pacjentka ostatni posiłek powinna zjeść 12 godzin przed pobraniem krwi.

• 

  W dzień poprzedzający badania staraj się jeść głównie lekkostrawne posiłki.

• 

  Wykonaj badania w 3-5 dniu cyklu miesiączkowego.

• 

  Pół godziny przed pobraniem wypij szklankę wody.

Pełna lista badań w pakiecie:

• Morfologia krwi

  Badanie pozwalające ocenić ogólny stan organizmu oraz dostarcza istotnych informacji na temat niedoborów pierwiastków lub witamin będących przyczyną anemii.

• Żelazo

  Niedobór żelaza może mieć wpływ na funkcjonowanie jajników i produkcję hormonów, które regulują cykl menstruacyjny i owulację.

• Ferrytyna

  Parametr określający zapas żelaza w organizmie.

• Witamina B12

  Jest niezbędna do prawidłowego wzrostu i rozwoju błony śluzowej macicy (endometrium), która jest niezbędna dla implantacji zarodka.

• Kwas foliowy

  Kwas foliowy (witamina B9) odgrywa kluczową rolę w syntezie DNA, wytwarzaniu czerwonych krwinek i funkcjonowaniu układu nerwowego. Jest szczególnie ważny w okresie przed zajściem w ciążę i we wczesnym stadium rozwoju płodu.

• Witamina D 25(OH)

  Witamina D jest zaangażowana w regulację wielu hormonów, takich jak progesteron, estrogeny i hormon folikulotropowy (FSH). Niski poziom witaminy D może wpływać na równowagę hormonalną, co może utrudniać zajście w ciążę.

• AMH

  Parametr stosowany w diagnostyce niepłodności i służy do oceny rezerwy jajnikowej. Pomiar stężenia AMH we krwi może dostarczyć informacji na temat ilości pęcherzyków jajnikowych, które pozostają w jajnikach. Może być również stosowane w przypadku podejrzenia chorób jajników, takich jak zespół policystycznych jajników (PCOS) lub przedwczesnej niewydolności jajników.

• Inhibina B

  Marker wzrostu pęcherzyków Graafa, co pozwala na monitorowanie owulacji i ocenę rezerwy jajnikowej oraz stanowi potencjalny środek oceny odpowiedzi na indukcję owulacji.

• SHBG

  SHBG (z ang. Sex Hormone Binding Globulin) to białko produkowane w wątrobie, którego funkcją jest transport hormonów płciowych. Stężenie SHBG zależy od stężenia androgenów i estrogenów. Jeśli poziom hormonów płciowych jest wysoki, stężenie SHBG również wzrasta. Jeśli poziom androgenów i estrogenów spada – białka SHBG jest odpowiednio mniej.

• Prolaktyna

  Nadmierna produkcja prolaktyny (hiperprolaktynemia) może wpływać na płodność poprzez zaburzenie cyklu menstruacyjnego i owulacji. Wysokie stężenie prolaktyny w organizmie może powodować zahamowanie wydzielania hormonów gonadotropowych (FSH i LH) przez przysadkę mózgową. To z kolei może prowadzić do nieregularności lub braku miesiączki oraz zmniejszonej lub całkowicie zahamowanej owulacji.

• FSH

  Oznaczanie poziomu FSH we krwi jest stosowane w diagnostyce niepłodności. FSH uczestniczy w selekcji i utrzymaniu pęcherzyka dominującego w jajniku oraz reguluje charakterystyczne dla fazy cyklu miesiączkowego zmiany w endometrium.

• LH

  Lutropina powoduje owulację, powstanie ciałka żółtego i produkcję hormonów steroidowych: progesteronu i estradiolu. Wzrost stężenia LH, znany jako skok LH, występuje zwykle 24-48 godzin przed owulacją, co oznacza, że ​​jest to optymalny czas do zajścia w ciążę.

• Współczynnik HOMA-IR

  Umożliwia rozpoznanie insulinooporności i określenie jej zaawansowania na podstawie sprzężenia stężenia glukozy i insuliny w krwi obwodowej na czczo. Hiperinsulinemia może prowadzić do zaburzeń hormonalnych, które mogą negatywnie wpływać na cykl menstruacyjny i owulację u kobiet. Insulinooporność jest szczególnie związana z występowaniem zespołu policystycznych jajników (PCOS), które jest jednym z najczęstszych powodów niepłodności u kobiet. PCOS charakteryzuje się zaburzeniami hormonalnymi, nieprawidłowym wzrostem pęcherzyków jajnikowych i brakiem regularnej owulacji.

• TSH

  Hormon wytwarzany przez przysadkę mózgową, który kontroluje produkcję hormonów tarczycy: T3 i T4.

• Estradiol

  Estradiol odpowiada za rozwój żeńskich narządów płciowych. Jego stężenie wzrasta w 1. połowie cyklu (w fazie folikularnej). To dzięki estradiolowi błona śluzowa macicy ulega zgrubieniu, przygotowując się na przyjęcie zarodka. Jeśli do zapłodnienia nie dojdzie, stężenie estradiolu spada, a błona śluzowa macicy ulega złuszczeniu.