Koronawirus SARS-CoV-2, przeciwciała neutralizujące anty-S, ilościowo.

Badanie to polega na ilościowym pomiarze stężenia specyficznego i najważniejszego rodzaju przeciwciał we krwi: przeciwciał neutralizujących skierowanych przeciwko białku kolca (Spike, S) wirusa SARS-CoV-2.

Białko S działa jak klucz, którego wirus używa, aby wniknąć do naszych komórek i rozpocząć infekcję. Przeciwciała neutralizujące anty-S to wyspecjalizowane białka odpornościowe, które przyłączają się do tego „klucza”, fizycznie go blokując. W ten sposób uniemożliwiają wirusowi wniknięcie do komórek i skutecznie go neutralizują, zapobiegając zakażeniu lub łagodząc jego przebieg.

To właśnie produkcja tych ochronnych przeciwciał jest głównym celem zarówno szczepień przeciwko COVID-19, jak i naturalnej odpowiedzi immunologicznej po przechorowaniu.

Badanie ilościowe daje precyzyjny, liczbowy wynik, który odzwierciedla siłę nabytej odporności humoralnej. Jest to najlepszy sposób na obiektywną ocenę Twojej „tarczy ochronnej” przeciwko koronawirusowi.

Wykonanie badania stężenia przeciwciał neutralizujących anty-S warto rozważyć, aby świadomie ocenić swój stan odporności po kontakcie z antygenem wirusa. Badanie jest wskazane w celu:

• Oceny odpowiedzi immunologicznej po szczepieniu. Aby sprawdzić, czy organizm wytworzył oczekiwaną odpowiedź ochronną. Badanie najlepiej wykonać nie wcześniej niż 2-3 tygodnie po przyjęciu ostatniej dawki szczepienia podstawowego lub przypominającego.
• Oceny odporności po przechorowaniu COVID-19. Aby zweryfikować, czy przebyta infekcja (potwierdzona lub podejrzewana) doprowadziła do wytworzenia przeciwciał ochronnych.
• U osób z obniżoną odpornością (np. w trakcie leczenia immunosupresyjnego, pacjentów onkologicznych, po przeszczepach), aby sprawdzić, czy ich odpowiedź na szczepienie była wystarczająca do uzyskania ochrony.
• Przed planowaną podróżą lub powrotem do pracy wymagającej częstych kontaktów z ludźmi, aby zyskać wiedzę na temat swojego aktualnego statusu immunologicznego.
• W diagnostyce powikłań poinfekcyjnych (tzw. „long COVID”), w celu potwierdzenia przebytego zakażenia, jeśli nie zostało ono zdiagnozowane w fazie ostrej.

Badanie to jest przeznaczone dla każdej osoby, która chce w sposób wiarygodny i ilościowy sprawdzić poziom swojej odporności na SARS-CoV-2. Polecane jest szczególnie:

• Osobom, które chcą sprawdzić siłę swojej odporności po pełnym cyklu szczepienia przeciw COVID-19.
• Osobom, które przeszły zakażenie SARS-CoV-2 i są ciekawe, jak silną odpowiedź wytworzył ich organizm.
• Pacjentom z niedoborami odporności, dla których weryfikacja odpowiedzi poszczepiennej jest szczególnie ważna.
• Osobom, które chcą podjąć świadomą decyzję o ewentualnym przyjęciu kolejnej dawki przypominającej szczepionki, po konsultacji z lekarzem.
• Każdemu, kto jest ciekawy swojego statusu immunologicznego w odniesieniu do wirusa SARS-CoV-2.

Częstotliwość badania zależy od celu.

W celu oceny odpowiedzi po szczepieniu lub chorobie badanie wykonuje się jednorazowo, najlepiej nie wcześniej niż 2-3 tygodnie po ostatniej dawce szczepionki lub po ustąpieniu objawów infekcji.

Poziom przeciwciał naturalnie spada z czasem. Jeśli chcesz monitorować swoją odporność, badanie można powtórzyć np. po 6-12 miesiącach od ostatniego szczepienia/infekcji, zwłaszcza przed sezonem wzmożonych zachorowań.

Przygotowanie do badania jest bardzo proste.

• Badanie nie wymaga bycia na czczo. Natomiast warto zachować 2-3h odstępu między posiłkiem a pobraniem krwi. Takie działanie zapobiega tzw. próbce „lipemicznej", czyli takiej, w której znajduje się zbyt wysoka poposiłkowa ilość tłuszczów.
• Przed pobraniem wypij szklankę niegazowanej wody.
• Krew można pobrać o dowolnej porze dnia.

Na stężenie przeciwciał anty-S ma wpływ kilka czynników:

• Czas od szczepienia lub infekcji. Badanie wykonane zbyt wcześnie (np. kilka dni po szczepieniu) może dać niski wynik, ponieważ układ odpornościowy potrzebuje czasu na produkcję przeciwciał. Z kolei po wielu miesiącach stężenie naturalnie spada.
• Indywidualna odpowiedź immunologiczna. Każdy organizm reaguje nieco inaczej. Wiek, płeć i ogólny stan zdrowia mogą wpływać na siłę odpowiedzi immunologicznej.
• Stan odporności. Pacjenci z ciężkimi niedoborami odporności mogą nie wytworzyć przeciwciał lub wytworzyć je w bardzo niskim stężeniu, nawet po szczepieniu.

Wynik badania jest podawany ilościowo, w określonych jednostkach, co pozwala na ocenę odpowiedzi immunologicznej.

• Wynik dodatni (stwierdzona obecność przeciwciał) oznacza, że we krwi znajdują się przeciwciała neutralizujące przeciwko białku kolca SARS-CoV-2. Jest to potwierdzenie wytworzenia odpowiedzi immunologicznej w wyniku szczepienia lub przechorowania.

Choć nie ma jednej, uniwersalnej wartości, która w 100% gwarantuje ochronę przed zakażeniem (tzw. miana ochronnego), ogólna zasada jest prosta: im wyższe stężenie przeciwciał, tym lepsza i prawdopodobnie dłużej trwająca ochrona przed objawowym zachorowaniem na COVID-19.

• Wynik ujemny (brak lub stężenie poniżej progu detekcji) oznacza brak wykrywalnych przeciwciał ochronnych. Taki wynik może być spowodowany:
• • •
    Brakiem wcześniejszego kontaktu z wirusem i brakiem szczepienia.
  • •
    Zbyt wczesnym wykonaniem badania po szczepieniu lub infekcji.
  • •
    Indywidualnym brakiem odpowiedzi na szczepienie (rzadkie, dotyczy głównie osób z ciężkimi niedoborami odporności).
  • •
    Stopniowym zanikiem przeciwciał po długim czasie od ostatniego szczepienia lub infekcji.