Komu polecamy to badanie?
- Pacjentom z chorobami nerek lub wątroby
- Chorującym na nadciśnienie
- Osobom z niewydolnością serca
- Pacjentom z zaburzeniami gospodarki kwasowo-zasadowej
Kiedy badać chlorki w surowicy?
Wykonaj badanie chlorków w surowicy, jeśli dotykają Cię objawy takie jak np.:
- zwiększona męczliwość;
- zawroty głowy;
- uporczywe wymioty i biegunka;
- wzmożone pragnienie;
- osłabienie i skurcze mięśni;
- omdlenia;
- zaburzenia oddechowe;
- wysokie ciśnienie krwi.
Materiał do badania:
krew żylna
Metoda badania:
ECLIA
Orientacyjny czas oczekiwania na wyniki:
1 dzień
Szacowany okres ważności wyników:
1 miesiąc
Pobranie krwi w domu pacjenta
Jak wykonać badanie chlorków w surowicy w domu?
Zaplanuj badania
Wybierz badania, datę i adres pobrania.
Zbadaj się u Siebie
Kiedy Ci wygodnie, wtedy gdy tego potrzebujesz.
Skonsultuj wyniki online
Porozmawiaj ze specjalistą medycznym uPacjenta.
Wybierz Pakiet Badań, a konsultację zyskasz gratis. Po zakupie otrzymasz maila ze szczegółami.
Ciesz się lepszym zdrowiem
Zastosuj porady eksperta i obserwuj poprawę samopoczucia.
Dlaczego warto wykonać badanie?
Chlorki wraz z innymi elektrolitami (sodem, potasem) utrzymują równowagę wodno-elektrolitową organizmu. Każdy z nas może ją sobie zaburzyć. Jeśli uprawiasz sport, masz biegunkę lub wokół panują upały, jesteś szczególnie narażony na odwodnienie. Nieprawidłowe stężenie chlorków może zaburzać pracę całego organizmu, co najczęściej objawia się zmęczeniem, skurczem mięśni, zawrotami głowy, problemami z oddychaniem i nadciśnieniem. Utrzymanie prawidłowego poziomu chlorków w organizmie jest bardzo ważne, ponieważ wpływają one m.in. na:
- prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego;
- prawidłową pracę mięśni;
- skuteczne trawienie pokarmów – chlorki aktywują enzymy trawienne w ślinie i są składnikiem kwasu żołądkowego;
- utrzymanie odpowiedniego poziomu wody we wszystkich komórkach organizmu.
Wykonaj badanie chlorków w surowicy i sprawdź równowagę wodno-elektrolitową swojego organizmu.
Zyskaj szerokie spojrzenie na swoje zdrowie
Pakiet Badań Krwi Na Wątrobę
Pakiet Badań Na Nerki
Pakiet Kompleksowych Badań Stanu Zdrowia
Jak często wykonywać badanie?
Profilaktycznie raz do roku.
Jak przygotować się do badania chlorków w surowicy?
Do badania przystąp na czczo — zachowaj minimum 12-godzinną przerwę między ostatnim posiłkiem a pobraniem.
Postaraj się odpocząć przed badaniem. Unikaj intensywnego wysiłku i stresu w przeddzień i w dniu pobrania.
Zrezygnuj z alkoholu na 2-3 dni przed pobraniem.
Pół godziny przed pobraniem wypij szklankę wody.
Co to są chlorki?
Chlorki to jony obdarzone ładunkiem ujemnym. Należą do elektrolitów, czyli pierwiastków, które przewodzą prąd elektryczny. Chlorki, wraz z potasem i sodem, utrzymują równowagę wodno-elektrolitową organizmu. Odpowiadają m.in. za skurcze mięśni, przewodnictwo nerwowe i metabolizm. Regulują ciśnienie krwi i temperaturę ciała.
Chlorki dostarczane są do organizmu wraz z pożywieniem (chlorkiem sodu, czyli solą kuchenną). W przypadku stosowania zróżnicowanej diety i odpowiedniego nawodnienia poziom chlorków we krwi rzadko przekracza normy. Ich nieprawidłowe wartości najczęściej związane są z odwodnieniem, rzadziej z poważnymi chorobami.
Chlorki w surowicy – normy
Prawidłowe stężenie chlorków w surowicy powinno mieścić się w zakresie 95-105 mmol/l.
Normy mogą różnić się między laboratoriami i są zależne od metody analizy próbki.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik
- Dieta – spożywanie potraw i produktów ze znacznym dodatkiem soli kuchennej (chlorek sodu) może zawyżać wynik.
- W trakcie biegunek, wymiotów i okresów wzmożonej potliwości dochodzi do zwiększonej utraty elektrolitów i poziom chlorków w surowicy może być niższy.
Chlorki w surowicy interpretacja wyników
Podwyższone chlorki we krwi (hiperchloremia) mogą świadczyć o zespole Cushinga, hipernatremii, kwasicy metabolicznej, zasadowicy oddechowej, odwodnieniu hipertonicznym lub chorobach nerek.
Niskie stężenie chlorków w surowicy krwi może być oznaką choroby Addisona, zasadowicy metabolicznej lub kwasicy oddechowej. Niski poziom chlorków może też towarzyszyć uporczywym wymiotom, biegunkom lub być związany z przyjmowaniem diuretyków (leków moczopędnych).
