Komu polecamy badanie prokalcytoniny?
- Noworodkom leczonym na infekcje bakteryjne
- Pacjentom z zapaleniem płuc lub opon mózgowo-rdzeniowych w celu rozróżnienia przyczyny choroby
- Pacjentom ze stwierdzoną posocznicą, SIRS lub zespołem niewydolności wielonarządowej
- Dzieciom, które doświadczają infekcji dróg moczowych
- Pacjentom podczas antybiotykoterapii w celu monitorowania postępów leczenia
Kiedy wykonywać badanie prokalcytoniny?
O infekcji bakteryjnej mogą świadczyć takie objawy jak:
- stan podgorączkowy lub gorączka,
- katar,
- ból uszu,
- bóle głowy,
- kaszel,
- nudności lub wymioty,
- płytki oddech,
- zaburzenia w oddawaniu moczu,
- brak apetytu,
- ból gardła,
- biegunka,
- bóle stawów i mięśni,
- powiększone węzły chłonne,
- silny ból,
- przyspieszone bicie serca,
- dezorientacja.
Materiał do badania:
krew żylna
Orientacyjny czas oczekiwania na wyniki:
1 dzień roboczy
Pobranie krwi w domu pacjenta
Jak wykonać badanie prokalcytoniny w domu?
Zaplanuj badania
Wybierz badania, datę i adres pobrania.
Zbadaj się u Siebie
Kiedy Ci wygodnie, wtedy gdy tego potrzebujesz.
Skonsultuj wyniki online
Porozmawiaj ze specjalistą medycznym uPacjenta.
Wybierz Pakiet Badań, a konsultację zyskasz gratis. Po zakupie otrzymasz maila ze szczegółami.
Ciesz się lepszym zdrowiem
Zastosuj porady eksperta i obserwuj poprawę samopoczucia.
Dlaczego warto wykonać badanie prokalcytoniny (PCT)?
Zapalenie płuc czy opon mózgowych może mieć podłoże wirusowe lub bakteryjne. Rozróżnienie przyczyny choroby pozwala na odpowiednie dostosowanie leczenia. Przypomnijmy: antybiotyki powinno się stosować wyłącznie wtedy, kiedy pacjent mierzy się z infekcją bakteryjną. Na wirusy stosuje się leki przeciwwirusowe. W identyfikacji przyczyny pomoże badanie prokalcytoniny. To czuły i wiarygodny parametr służący diagnostyce i monitorowaniu zakażeń bakteryjnych.
Badanie warto też powtórzyć po minimum dobie od rozpoczęcia leczenia antybiotykami. Gwałtowny spadek PCT będzie świadczył o skuteczności terapii.
Jak często wykonywać badanie?
Przy podejrzeniach ostrej infekcji bakteryjnej.
Badanie kontrolne w celu monitorowania postępów leczenia można wykonać po 24 godzinach od zastosowania terapii.
Toksoplazmozą badanie – jak się przygotować?
Badanie prokalcytoniny nie wymaga specjalnego przygotowania. Możesz umówić je o dowolnej porze dnia.
Nie musisz być na czczo.
30 minut przed pobraniem krwi warto wypić szklankę wody. Ułatwi to pobranie krwi.
Prokalcytonina (PCT) – co to jest?
Prokalcytonina to białko będące prekursorem kalcytoniny (hormonu regulującego gospodarkę wapniową w organizmie). Powstaje w komórkach C tarczycy. Kiedy dochodzi do zakażenia bakteryjnego, prokalcytonina zostaje uwolniona do innych tkanek niż tarczyca – pojawia się również w krwiobiegu. W przypadku zakażenia wirusowego produkcja PCT nie ulega większym zmianom, stąd badanie prokalcytoniny może służyć rozróżnieniu rodzaju infekcji.
Prokalcytonina – norma u dzieci i dorosłych
Wynik przekraczający 0,5 ng/ml wskazuje na infekcję bakteryjną.
Prokalcytonina u noworodka może być wyższa i mieścić się w przedziale 0,1-20 ng/ml. 2-3 dni po porodzie poziom PCT spada i mieści się w przedziale uniwersalnym.
Normy mogą różnić się między laboratoriami i są zależne od metody analizy próbki.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik
- Zabieg chirurgiczny.
- Uraz.
- Zakażenia wirusowe.
- Ciężkie zakażenia grzybicze.
Interpretacja wyników prokalcytoniny
PCT lekko podwyższone jest obserwowane przy:
- zakażeniach bakteryjnych miejscowych lub ograniczonych do narządu,
- przewlekłych procesach zapalnych,
- chorobach autoimmunologicznych,
- stanach po zabiegach chirurgicznych i po oparzeniach.
Bardzo wysokie PCT może wskazywać na:
- uogólnione zakażenie bakteryjne,
- posocznicę,
- zespół niewydolności wielonarządowej (MODS),
- malarię,
- uogólnione zakażenia grzybicze,
- zakażenia bakteryjne narządów po przeszczepach,
- bakteryjne zapalenie płuc,
- bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- bakteryjne zapalenie wsierdzia.
W ciężkich zakażeniach bakteryjnych stężenie PCT może się zwiększać nawet kilka tysięcy razy.
Stężenie poniżej 0,5 ng/ml nie ma znaczenia diagnostycznego.
